Suriname Verkiezingen 2020: NDP Grootste Verliezer - Oppositie – Partijen Te Laat Wakker !

VERKIEZINGEN: NDP GROOTSTE VERLIEZER - OPPOSITIE – PARTIJEN TE LAAT WAKKER

STRATEGISCH STEMMEN op de NPS of VHP IS NU DE ENIGE LEGITIEME OPTIE.

Volgens de meeste peilingen, en de publieke opinie zijn er alleen verliezers bij de komende

verkiezingen op 25 mei 2020. De kans dat de NDP de verkiezingen wint is groot. Maar de

winnaar zal waarschijnlijk in de oppositiebanken belanden. Het winnen van de verkiezingen

levert volgens de Surinaamse wetgeving nog geen regeermacht, noch een president op. De

strijd voor politieke verandering is nu grotendeels verplaatst tot na de verkiezingen wanneer

op getrapte wijze de president wordt gekozen in de Verenigde Volksvergadering (VVV) en

wanneer de regering moet worden geformeerd. Om stabiliteit en rust in het land te krijgen

en transformatieproces in de eenheidsstaat te starten is er slechts een optie; massaal

stemmen op een partij, de NPS of de VHP. Een door de grootste oppositiepartij te

benoemen breed gedragen nationale transformatieraad dient mandaat te krijgen als

informateur op te treden. Alle partijen die minstens een zetel hebben verworven

uitgezonderd de NDP+ coalitiepartners in een nationaal kabinet op te nemen. Dit zou de

verassing kunnen betekenen bij de aanstaande verkiezingen.

NDP ANTIKOLONIAAL ?

Militairen hebben met Nederlandse hulp op 25 februari 1980 een wettig gekozen

Surinaamse regering Henck Arron (NPS) weggeschoten. In 40 jaren militaire heerschappij is

er maatschappelijk niets fundamenteel veranderd in Suriname. Wel is het land omgevormd

tot een NARCO-staat, gerund door een drugshandel-faciliterende financiële vriendenmaffia.

De “onschuldige” militaire coupplegers van weleer hebben hun beloften niet waargemaakt,

en hebben zich door middel van puissant rijke hindustaanse handelaren, chinese leningen,

grootschalige corruptie schromelijk verrijkt. De constatering dat de militaire coup een

antikoloniale daad zou zijn was bovendien een grote leugen aangezien de militairen waren

aangestuurd door een Nederlandse militaire attaché, kolonel Valk. Een met de militairen

samenwerkende elite hindustaanse toplaag – veelal uit Nickerie afkomstig, buitte ook de

hindustaanse arme boeren uit. Plunderende Surinaamse geldmagnaten en sjacheraars,

werden jarenlang beschermd door de politieke werkarm van de NDP. Nederlandse

neokoloniale staatsstructuren en de migratie-infrastructuur werden als schild gebruikt voor

talloze dubieuze praktijken. Oneigenlijke praktijken van geldwisselkantoren en

grensoverschrijdende criminaliteit, liepen de spuigaten uit en noopten de Nederlandse

autoriteiten tot ingrijpen op verschillende niveaus. . Onder aanvoering van de voormalige

cambio Surigoud, nu bank Surichange gebruikten de NDP-bandieten bancaire faciliteiten

om zich nog meer te verrijken. Surigoud verloor in hoger beroep een rechtsproces in

Nederland, waarin bevestigd werd dat bankstructuren oneigenlijk gebruikt zijn. De

Nederlandse forensische speurneuzen kregen de Surinaamse grensoverschrijdende

administratieve criminaliteit te laat door. De Cambio’s in Suriname- grotendeels van

hindustaanse afkomst- ontregelden het gehele nationale geldverkeer en de monetaire

constellatie. De NDP regering dacht in termen van gelegenheidswetgeving (decreten) de

wisselkoers, valutahandel, met wetten in bedwang te houden; een economische enormiteit.

Historisch /koloniale doorwerking van wantrouwen tegen nationalisten

Nederland wantrouwde de nationalisten in Indonesië die tijdens de tweede wereldoorlog

(1940-1945), collaboreerden met de Japanners. Ir. Soekarno leider der nationalisten was een

koorddanser die moest laveren tussen de onderdrukkende Japanners en het raciale

Nederlandse kolonialisme. In strijd met het bondgenootschap met de geallieerden trachtte

Nederland Indonesië na de oorlog(1945) weer te koloniseren. Dit wantrouwen tegen de

Indonesische nationalisten heeft Nederland in Suriname voortgezet. Ook op de

Nederlandse Antillen is hard opgetreden tegen de nationalisten van Frente Obrero o.l.v.

Papa Godett van Afrikaanse afkomst en de mesties Betico Cruz, leider van het Arubaanse

nationalisme. De a - nationale Surinaamse militairen vervulden in 1980 een intermediaire

rol om Nederland te helpen postkoloniale grip te krijgen op de uit de pas lopende creoolse

nationalisten van de NPS die samenwerkten met de gevreesde linkse nationalisten van de

PNR. In het machtscentrum van de parlementaire politiek begrepen Jopie Pengel (NPS) en

Jaggernath lachmon (VHP) het belang van het vernietigen van het koloniale wapen van de

etnische verdeeldheid en lanceerden de “brede basisideologie”; een integratief politiek

samenwerkingsverband tussen de twee grootste etnische groepen in Suriname. De huidige

oppositiepartijen hebben verzuimd, als antwoord op het onsportieve wettelijk verbod op

pre-electorale verbindingen , een strategisch nieuwe federatieve nationale partij op te

richten. NPS en VHP hebben de “brede basis ideologie” van Jopie Pengel en Jaggernath

Lachmon niet voortgezet. Veel te laat kwamen zij tot de ontdekking dat het electorale veld

door Bouterse bewust versnipperd was om bundeling tegen zijn regering tegen te gaan en

zich zodoende van verkiezingswinst te verzekeren. De VHP greep deze situatie aan om alleen de verkiezingen in te gaan en beging een kapitale blunder om te rekenen op regeermacht als eventuele bondgenoot van de NDP. Openlijk werd van de daken verkondigd dat “het verwerven van regeermacht” haar enige doel was. Het was tijd voor een hindustaanse president en een VHP regering. Na meerdere politieke missers is de VHP solitair uiteindelijk de koers gaan varen van de “brede basis “ideologie van Pengel en Lachmon. Door het electoraat teruggefloten is de zwak -nationale VHP eindelijk terug op het spoor van multiculturele samenwerking met de NPS -nationalisten. Zij zijn nu gedoemd de

nalatenschap van Jopie Pengel (NPS)en Jaggernath Lachmon (VHP) af te ronden en een basis

te leggen voor de nationale eenheidsstaat Suriname.

Wie wordt de nieuwe president?

Volgens de Surinaamse grondwet wordt de president getrapt gekozen in de Verenigde

Volksvergadering (VVV). Deze algemeen vergadering van alle volksvertegenwoordigers op

de verschillende niveaus vindt plaats na de verkiezingen. De NPS en de VHP zijn de enige

partijen die het gerijpte nationalisme in Suriname vertolken. Door strategisch te stemmen

zal het kiezersvolk deze twee partijen maken tot de twee grootste oppositionele partijen.

De VHP zal in deze gedachtegang na het oppositionele leiderschap moeten delen met de

NPS, wat dan ook automatisch inhoudt dat de presidentskandidatuur een kwestie wordt van

een keuze tussen DR. Gregory Rusland (NPS) of Chan Santoki (VHP). Er is wel een

voorwaarde dat alle oppositiepartijen die de eenheidsstaat Suriname nastreven het

leiderschap van de twee oudste partijen van Suriname accepteren. De grootste kans dat de

politieke partijen die zetelwinst halen, elkaar vinden in de keuze van een nieuwe president in

de VVV is de instelling vooraf van een nationale “Overgangsraad” waarin deze partijen

zitting nemen. Deze nationale “Overgangsraad” zou dan ook een nationaal overgangskabinet

kunnen vormen met een breed draagvlak om de rust terug te brengen in de Surinaamse

maatschappij. De oppositie is te laat wakker geworden en heeft verzuimd een gezamenlijke

strategie te ontwikkelen om de NDP te verslaan. Vandaar de grote spanning in Suriname

rondom de te verwachten verkiezingsuitslag. Zal het Bouterse lukken een derde

ambtstermijn te verwerven en zijn presidentschap te prolongeren? De opiniepeilingen

rekenen op het einde van het tijdperk Bouterse, de VHP heeft de kandidatuur van Chan

Santoki op scherp gezet. De opmars van de NPS zal wellicht de grootste verrassing zijn. In

het laatste geval is de kans groot dat Dr. Gregory de nieuwe president van Suriname wordt.

Feit is ook dat de roep om een vrouwelijk politiek leider steeds luider klinkt. Vrouwen zijn

het beste in staat Suriname uit de problemen te helpen.

ANS persbureau 24-5- 2020. Nijmegen/Paramaribo. www.braamspunt.com